اندیشیدن به محیط زیست به اندازه عمر اجداد ما،قدیمی است.بقای آنها بستگی زیادی به آگاهی از آن داشته است.امروزه نیز محیط زیست در شکل گیری هر یک از ما نقش تعیین کننده ای دارد زیرا رشد ونمو انسان به صورت طبیعی، در شرایط نبود محرک های محیط زیست صورت نمی­گیرد. محیط زیست در مورد بیشتر ما و در جامعه تکنولوژیک جدید، عبارت از آن چیزهایی است  که در زندگی روزمره باآن سروکار داریم.

از سوی دیگر،تفکر علمی در مورد محیط زیست عمری به قدمت خود علم دارد.آغاز علم در تمدن های کهن بابل و مصر ریشه دارد.درآن زمان مشاهدات زیست محیطی اصولا برای مقاصد عملی همچون کشت محصول و یا به دلایل مذهبی همچون استفاده از موقعیت کرات و ستارگان در پیشگویی رخدادهای انسانی، صورت می­گرفت.تفاوت علوم قدیم و جدید در آن است که علوم قدیم بین علم و تکنولوژی و یا بین علم و مذهب تمایز قایل نبودند.این تمایز اولین بار در علوم کلاسیک یونان ظاهر شد.

امروزه ما در آستانه تحولی عمده در شیوه برخورد خویش با مسائل محیط زیست قرار گرفته ایم و دو راه پیشروی ما قرار دارد.یکی شیوه معمول و متداول در برخورد با آنها که از ۳۰سال گذشته ادامه دارد،شیوه ای که پیشرفت های بسیار اما شکست های فراوان نیز به بارآورده است که در این شیوه فقدان درک واقعیت های اساسی پیرامون محیط زیست و نحوه عمل سیستم های اکولوژیکی مشهود است.راه دوم نوید بخش حل موفقیت آمیز و دیرپای مشکلات زیست محیطی است.این راه سعی برآن داردکه به طرف یک شالوده علمی درست حرکت نماید که در پرتو آن بتوان به مشکلات محیط زیست توجه کرد،تا حدی که امروزه وضعیت به مقدار قابل ملاحظه ای تغییر کرده و محیط زیست به عنوان یک مسئله اجتماعی و سیاسی عمده مورد قبول واقع شده است.نظرسنجی های افکار عمومی نشان می دهد که مردم در سراسر جهان محیط زیست را در زمره مهمترین مسائل خود می­دانند.امروزه تفاهم عمومی حکایت ازآن داردکه راه حل واقعی مشکلات محیط زیست باید انسان را هم شامل شده و متکی به آن باشد و انسان می بایست به دنبال پایداری نه.انسان می­بایست به دنبال پایداری نه فقط برای محیط زیست بلکه محیطی برای فعالیت های اقتصادی خود باشد تا شاید بشریت و محیط زیست بتوانند آینده ای طولانی تر داشته باشند.

گرچه دانسته های علمی از محیط زیست هنوز از نیازمندی های ما به این علم بسیار عقب است،اما در بسیاری از عرصه های علوم محیط زیست پیشرفت های علمی قابل توجهی صورت گرفته است.در زمینه ایجاد یک چارچوب قانونی برای مدیریت محیط زیست نیز پیشرفت هایی صورت گرفته ولذا مبناب جدیدی برای حرکت به سمت حل مشکلات زیست محیطی فراهم آمده است.اما به طور کلی ارزش گذای محیط زیست می­تواند بر مبنای چهار­دسته از توجیهات مختلف پایه گذاری شود که عبارتنداز منفعت طلبانه،اکولوژیکی،زیبا­شناختی و اخلاقی.دودسته از این توجیهات یعنی منفعت طلبانه واکولوژیکی به بقاء خود ما و یا با منابع اقتصادی ما پیوند دارند.توجیه منفعت طلبانه،فقط برخی از جنبه های محیط زیست را با ارزش می بیند زیرا این جنبه ها برای خود، منفعت اقتصادی دارد و یااین که به طور مستقیم برای بقاء او ضروری است.توجیه اکولوژیکی بر پایه ارزش بعضی از عوامل مبتنی است که برای کارکردهای حیات بخش عمده تری ضرورت دارند.هرچند که ممکن است به طور مستقیم برای فرد منافعی دربر نداشته باشند.

بحث زیبا­شناختی به درک ما از زیبایی طبیعت مربوط است.مثلابسیاری از مردم مناظره طبیعت وحش را زیبا می­دانند و ترجیح می­دهند که دردنیایی که چنین مناظری داشته باشد زندگی کنند که این جنبه به تدریج مبنای قانونی نیز پیدا می­کند.

توجیه اخلاقی نیز با این اعتقاد مرتبط است که محیط زیست نیز حق حیات دارد و مسئولیت اخلاقی ما حکم می­ند که آن را در تداوم حیاتش کمک نمائیم(۳۹).

منبع:» خلاصه ای از کتاب اکولوژی تالیف دکتر محمد رضا اردکانی انتشارات دانشگاه تهران چاپ پانزدهم